Rad Vitorija Bijankija uglavnom se kreće u prostornosti gesta, tačnije gesta laceracije. Dvodimenzionalna priroda materijala koje Bijanki koristi sistematski se dovodi u pitanje intervencijama koje stvaraju odsustva i otvaraju prolaze ka drugim mogućim dimenzijama, ističući njihovu krhkost, ali istovremeno i radikalnu eleganciju i dragocenost onoga što je iskidano. Tkanine koje umetnik koristi u svojim radovima rezultat su posvećenog istraživanja različitih kultura, od tajvanske svile, italijanskih lampasa, monohromatskih tekstura i složenih printova, ne isključujući savremene tkanine sa tehnološkom matricom. Kustosi: Nataša Radojević i Domeniko de Kiriko. Izložba je otvorena od 16. JUNA - 17. JULA 2023.
Rad italijanskog umetnika Vitorija Bjankija primarno je fokusiran na jedan element, tačnije, autentični gest koji se ispoljava dogmatski, kroz pedantno i nežno paranje ili impulsivno rezanje i cepanje tkanine. Dvodimenzionalna priroda materijala koje Bjanki koristi temeljno je dovedena u pitanje intervencijama koje stvaraju odsustva i otvaraju prolaze ka drugim mogućim dimenzijama, ističući njihovu krhkost, ali istovremeno i radikalnu eleganciju i dragocenost onoga što je rastrzano.
Tkanine koje umetnik koristi za realizaciju svojih dela rezultat su pažljivog i ciljanog istraživanja koje obuhvata tajvanske svile, italijanske lampase, monohromatske teksture i složene printove, a ne isključuje savremene tehnološke tkanine sa futurističkim karakteristikama.
Nesporno je da umetničko istraživanje Vitorija Bjankija karakteriše multikulturalnost koja je u bliskoj vezi sa istorijom korišćenih materijala, čija obrada ističe veličanstveni odjek vremena. Na osnovu ovih principa formira se Woven Memory, novo izložbeno poglavlje umetničke produkcije Bjankija čiji ciklus radova, predstavljen u prostorijama Italijanskog instituta za kulturu u Beogradu, posebno slavi lepotu italijanskih lampasa, tradicionalnih tkanina koje evociraju artefakte iz istorije lokalnog zanatstva – symbol ugledne tradicije sa snažnim identitetskim obeležjima.
Na određeni način, lampasi se mogu tumačiti kao vizuelna transpozicija Pohvale stvorova Franje Asiškog. Sa jedne tačke gledišta, bezvremeni cvetni motivi isprepleteni faunom vraćaju život, dok sa druge strane, umetnički gest ga intimno para i otkriva ili munjevito cepa. Nadalje, značenje lampasa krije se u isticanju postojećih nivoa de miseria humanae, a kao što je rekao Sveti Franjo Asiški u vezi sa prethodno pomenutom pohvalom: Blago onima koji to sa duševnim mirom podnose, jer će biti nagrađeni od Svevišnjeg.
Domeniko de Kiriko
Vitorio Bjanki deluje unutar prostorne dimenzije površine tkanine. Umetnik prevazilazi granice ovog privilegovanog umetničkog medijuma kroz gestualno grebanje koje napada materijal na način koji remeti njegovu strukturu, ali je ne izdaje: to nije čin prekida, već otkrivanja skrivenog sloja da izbije na površinu iz dubine koja ga zadržava. On istražuje i oživljava uspavane prostore sećanja koji teku unutar vlakana. Njegov je gluv gest u kojem se prepliću fraze utkane u nemu istoriju materijala. Površina postaje osetljiva koža, milovana otkrivajućom žestinom akcije koja izlaže njene niti, kao da su rebra anatomije večnog toka istorije. Na taj način, on uspostavlja vezu između suprotstavljenih tradicija i inovacije, poziva na pomirenje delikatnog odnosa međuzavisnosti između postojanosti kolektivnog kulturnog identiteta i tkiva koje ga je stvorilo.
Vitorio Bjanki
1982, Busto Arsicio (Vareze), Italija
Živi i radi u Milanu.
Nakon diplomiranja farmacije u Parmi (Italija), preselio se u Milano gde je započeo rad sa različitim umetničkim medijima, posebno zvukom. Godine 2014. bio je finalista za nagradu Fondacije Henraux Prize, a 2019. pohađao je kurs u Fondaciji Antonio Rati pod nazivom „Istorija i tekstilne tradicije između Azije i Evrope od 7. do 17. veka“, koji je vodila kustoskinja Kjara Bus. Izabran je za VIP umetničku rezidenciju u Milanu i pozvan da učestvuje na izložbi Panorama #03 u Galeriji Fran Reus u Palma de Majorci. Njegovi radovi su predstavljeni u magazinu Hystery #14, koji je prikazan tokom Art Basel-a u Majamiju u decembru 2019. Godine 2022. pozvan je od strane StudiForArtPlatform iz Stokholma da učestvuje na sajmu umetnosti Bienvenue u Parizu. Takođe je bio treći dobitnik Prisma Art Prize 2022, osvojivši nagrade ArtRights i Artuu, kao i učešće na izložbi u Contemporary Cluster-u (Palazzo Brancaccio, Rim, 2023). Neke od njegovih odabranih izložbi su Vetrina (2018) u BPM banci, Pjetrasanta (kustos Enriko Matei), TRIALOGUE – Delicate Strenght u Galeriji Biesenbach u Kelnu (2023), i Woven Memory u Italijanskom institutu za kulturu u Beogradu, u saradnji sa galerijom Drina, kustosi Nataša Radojević i Domeniko de Kiriko (2023).
Izložba Woven Memory je nastala u saradnji sa galerijom Drina.
Partner: Apartment by KDA
Posebna zahvalnost: Confindustria Serbia, ID Consultants
