U petak, 15. novembar u 19.00 mala sala. Radovi ilustruju kako lični, tako i univerzalni intimni dnevnik. Prikazuju različita psihološka stanja kroz koja pojedinac prolazi u fazama emotivnog sjedinjavanja i upoznavanja sa drugom osobom. U njima se graniče strast, bol, požuda, ludilo, sreća i strah kroz simboliku crvenog lišća, razmazanog karmina, bodljikave žice, poveza na očima, a uspomene postaju vidljive poput tragova, crteža na licu i telu.
Dualitet muškog i ženskog u svakom od nas takođe postaje vidljiv u trenucima emotivne razgolićenosti. Centriranost i statičnost figura i likovana većini radova posmatraču sugerira odraz u ogledalu u kojem je poprište tragalačkog beskraja. Govor tela kojim se naslućuje i erotika i teskoba u isto vreme, upućuje snažnije poruke od reči. Ono što nam je u verbalnoj komunikaciji najčešće uobličeno sociološkim stereotipima, to u neverbalnoj izostaje.
Jovana Višnjić rođena je 1988. godine u Loznici. 2010. godine završila osnovne a 2012. master studije na odseku slikarstvo Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu u klasi profesora Slobodana Roksandića. Izlagala je samostalno, kao i na više kolektivnih izložbi. www.jovanavisnjic.com
