Otvara se izložba slika Zorana Jovanovića Dobrotina - Unutrašnji svetovi, u sredu 06. februara u 19 časova u Galeriju Atrijum, Biblioteka grada Beograda. Nije čest slučaj da dobar pedagog bude i značajan umetnik. Kod Zorana Jovanovića Dobrotina srećno su se poklopile te dve misije. Kao pedagog - doprineo je formiranju niza generacija.
Kao umetnik – ostvario je obiman opus i prisutnost na sceni, stekavši brojna priznanja, među kojima i zaista zasluženu nagradu Oktobarskog salona, 79. godine, i nagradu Jesenje izložbe Ulusa za slikarstvo, 97. godine. Tokom dugog niza godina, kritičari nisu imali problem da sagledaju vrline slikarskog rukopisa Zorana Jovanovića Dobrotina. Još je, davne 1972. godine, povodom izložbe našeg autora u Galeriji Grafičkog kolektiva, Pavle Vasić primetio da je on dobar crtač, darovit grafičar sa izrazitim pikturalnim sklonostima, kao i da njegovo osećanje za likovnu dramatiku čini njegove motive irelevantnim. To što je tada Vasić istakao okosnica je svih kasnijih tumačenja njegove umetnosti.
Ono što su kritičari, medjutim, osetili kao problem jeste definisanje stila ovog autora. Naime, slikarstvu Zorana Jovanovića Dobrotina priznaju se posebnost stila i nemogućnost konačnog dešifrovanja, inače, u prosedeu asocijativne apstrakcije.
Posle značajnih ciklusa slikarskih, grafičkih i čisto crtačkih radova, opusa koji miri apstraktno, figurativno i asocijativno, ekspresiju i impresiju, gest i materiju, akciju i kontemplaciju, virtuoznost u izvođenju i izvesnu težinu..., u novim slikama Zoran Jovanović Dobrotin “otkrićem” svetlucavog praha u boji - produbljuje igru. Uvedeni materijal inicira pristup delima, njihovom egzistencijalističkom naboju pridodaje onirični i metafizički prizvuk, potcrtava dramatičnu notu. To je zvuk slike 21. veka, ali i zaleđenog trenutka, sveprostora i svevremena. Nove Dobrotinove slike jedinstvene su, između ostalog, po subjektivnosti i univerzalnosti, celovitosti i otvorenosti, umetničkom dignitetu i stoga prihvatljivoj afektivnosti.
