Otvaranja izložbe Maje Rakočević Cvijanov je u sredu, 20. marta u 19 časova u Galeriji ULUS (ul Knez Mihaila 37). Iz predgovora za katalog istoričarke umetnosti Nele Tonković: „...Izložba O prihvatanju i neprihvatanju predstavlja dobar pogled u odnos same umetnice prema temi koja se iznova pojavljuje u njenim radovima, negde kao suptilno pitanje, na drugim mestima kao osnova za nastanak određenog dela. Prihvatanje, ukoliko se pojam posmatra kroz mogućnost identitetskog sazrevanja ličnosti, most je za povezivanje sa sobom i/ili sa drugima. Neprihvatanje, kao suprotnost, odbacivanje je čak i pokušaja da se saoseća sa sobom i/ili sa drugima.
U tom čitanju, prihvatanje je ono što omogućava razvoj pojedinca i njegovu ulogu u društvu čini emancipatorskom. U pogledu ličnog razvoja, prihvatanje dolazi nakon procesa spoznaje i razumevanja istine.
Ukrštanje umetničkog rada i prihvatanja Maja Rakočević Cvijanov sprovodi koristeći svoje ustaljene strategije naracije o ličnom kako bi ukazala na opšte, polazeći često od sopstvenog života i svojih brojnih životnih uloga.
…Autorka sagledava sve svoje pozicije – žene, mame, ćerke, prijateljice, supruge, zaposlene, domaćice – u pokušaju da shvati kako se sve one odražavaju na njeno autentično biće, ali i kako se sve one odnose prema društvenim uzusima.“
Izložba je svojevrsna retrospekcija na temu prihvatanja i neprihvatanja. Ovaj motiv je veoma prisutan u mojim radovima od ranog početka do sadašnjih dana. Izložbom su prikazane serije radova koje su nastajale u različitim tehnikama – od crteža, skulpture i grafike do videa, printa, objekta i instalacije.
Radovi Sa šminkom ili bez, Delovi tela i Peglanje govore o prihvatljivom izgledu i ponašanju koje okolina očekuje od nas.
U radovima Zadnji podoj, Bezvremena boginja, Kraj reprodukcije i Ekstaza prikazuje se samoafirmacija i motivacija u cilju svesnog prihvatanja društvenih i rodnih uloga, godina i biološke prolaznosti na način koji nam suštinski odgovara, bez obzira na očekivane norme.
Naposletku, izloženi su radovi koji počivaju na neprihvatanju određenih odnosa i dodeljenih pozicija u društvu, što se vidi u radu Kancelarijski radnici, Ti si me čekala i Paviljon je naš.
Neprihvatanje je put koji vodi prihvatanju. Nalazeći se u situacijma neprihvatanja preduzimamo određene akcije kojima rešavamo konflikte. Kroz aktivnost menajmo položaj da bi ga mogli prihvatiti i prevazići. Zato je prihvatanje najmoćniji alat za postizanje unutrašnjeg mira i razvoja. U tom smislu verujem da ova izložba za sve znači nešto lično, a poznato – nešto što može pomoći na putu prepoznavanja, nalaženja odgovora i svesnijeg pogleda na svet.
-
Maja Rakočević Cvijanov (1975, Bijelo Polje, Crna Gora, Jugoslavija) Živi i radi u Subotici. Završila je VŠLPU Beograd 1996. godine. Diplomirala je i magistrirala vajarstvo na FLU Beograd 2004. godine. Doktorirala je 2023. godine, takođe na FLU Beograd. Zaposlena je u MZZSK Subotica. Predaje vajanje u srednjoj Politehničkoj školi u Subotici. Članica je ULUS-a od 2002. godine. Samostalno je izlagala u galerijama i muzejima u Srbiji, Crnoj Gori, Hrvatskoj i Mađarskoj. Od 2000. godine je učestvovala na brojnim grupnim izložbama, radionicama, sajmovima, simpozijumima u zemlji i inostranstvu (Srbija, Crna Gora, Hrvatska, Slovenija, Češka, Finska, Danska, Nemačka, Švajcarska, Italija, Austrija, Rumunija, Mađarska, Francuska, SAD). Više puta je nagrađivana. Radovi joj se nalaze u muzejskim i galerijskim fondovima u Srbiji, Austriji, Italiji, kao i u raznim privatnim kolekcijama.
