21.10 - 12.11. 2022, Galerija // Otvaranje: petak, 21.oktobar, 19.00 - Izložba uključuje radove iz nove serije fotografija koja je nastavak autorovog dugogodišnjeg istraživanja urbanog iskustva i gradskih prostora kao polja suprotstavljenih vrednosti i promenljivih značenja. Na fotografijama su predstavljeni detalji – fragmenti fasada, ulaza, izloga, ograda itd. – bez uobičajenog određenja glavnog motiva. Iza narodnog govora zabeleženog na ovim površinama, stoje majstori i vandali, arhitekte i beskućnici, ulični umetnici i stanari, ali povrh svega stoji gotovo apsurdna slučajnost života u savremenom gradu.
"Premda ne u doslovnom značenju, kroz prizmu vernakularnog može se posmatrati specifična vrsta komunikacije i intervencija koje Vasiljević locira na fragmentima fasada kao svojevrsnim savremenim arheološkim nalazištima – palimpsestima sastavljenim od tragova različitih perspektiva, prošlosti i istorija koji se u mnogostrukim konfiguracijama spajaju i prepliću u sadašnjosti.
Oni su posledica, često stilski ili tehnički neskladnih i neodgovarajućih, naknadnih intervencija i privremenih rešenja, improvizacije, snalažljivosti i prilagođavanja, svakodnevne upotrebe, slučajnosti, vandalizma, ukrašavanja, ulične umetnosti, kao i potrebe za izražavanjem, a isto tako i istorijskih okolnosti i protoka vremena. Drugim rečima, oni čine različite materijalne tragove života u gradu, iskaza i gestova njegovih stanovnika, kojima se težište u ovoj seriji, u poređenju sa Topografijom Beograda, sa urbanističkih transformacija pomera na urbano iskustvo.
Kakva je grad mašinerija? Koji su njeni sastavni delovi, dinamika i procesi? Ko su gradski akteri i o kakvoj vrsti društvene, političke i kulturne raznolikosti, odnosno koegzistencije svedoče njihovi tragovi? Kakva namerna ili slučajna značenja, poruke i vrednosti ovi tragovi sami po sebi, ili njihovi odnosi, generišu? Šta konstituiše savremeno urbano iskustvo i kako možemo da definišemo njegovu prirodu na osnovu ovih tragova? Koliko je ono stabilno, određeno i koherentno, i obrnuto, u kojoj meri je ono pluralno, fluidno, fragmentarno, haotično, konfliktno, a neretko humorno i apsurdno? Kakvo urbano okruženje i gradsku estetiku sugerišu ovi tragovi? Mihailo Vasiljević ne nudi odgovore na ova pitanja, kao što ne nastoji da istakne određeno stanovište. Putem fotografske slike, on konstatuje ova mikročvorišta kao mnogostruka i promenljiva značenjska polja, odnosno, on kreira odgovarajući okvir koji čini vidljivim njihove vrednosti i značenja koja nadilaze trenutno stanje, status i neposrednu funkciju elemenata od kojih su sastavljena, a ujedno formira i meditativni prostor refleksije o njima." (Iz teksta Sofije Milenković)
Mihailo Vasiljević (Beograd, 1981), diplomirao 2005. godine na Katedri za fotografiju, na Akademiji umetnosti u Beogradu. Master studije Teorije umetnosti i medija završio je 2009. godine na Univerzitetu umetnosti u Beogradu. Od 2019. Godine je na doktorskim studijama Istorije umetnosti, Filozofski fakultet u Beogradu. Od 2001. godine, njegovi radovi izlagani su na brojnim samostalnim izložbama u Srbiji i grupnim izložbama u Srbiji, Sloveniji, SAD, Grčkoj i Nemačkoj. Dobitnik je nagrade Different Worlds: Young Contemporary Photography, 2015; dvostruki je finalista nagrade Dimitrije Bašičević Mangelos (2015, 2016). Radio je kao asistent i predavač na Akademiji umetnosti BK (2005-2009) i kao docent na Novoj akademiji umetnosti (2009-2016) u Beogradu. Zajedno sa Ivanom Petrovićem bio je koosnivač i ko-urednik nezavisnog udruženja Centar za fotografiju (2011-2019). Njegov umetnički i teorijski rad vezan je za fotografiju kao društveni fenomen i usmeren je na istraživanje različitih kulturnih obrazaca i procesa. mihailovasiljevic.com
