Od 14. do 26. juna 2022. // Galerija Doma omladine Beograda - U svom istraživanju slikarskog medija Veljko Vučković bavi se problematikom korišćenja već postojećih vizuelnih predstava kao početnih tačaka u radu. U slučaju izložbe “Ćutke postavljeno pitanje” u Galeriji Doma omladine Beograda, reč je o zamrznutim isečcima iz tri, pretežno politička, filmska ostvarenja nastala tokom prelaska iz šezdesetih u sedamdesete godine prošlog veka – Istraga o besprekornom građaninu (1970) režisera Elija Petrija, kao i Z (1969) i Stanje opsade (1972) režisera Koste Gavrasa.
“Arheološki” pristup umetnika Veljka Vučkovića ogleda se u biranju predložaka, njihovom stavljanju pod kritičku lupu, digitalnom preuređivanju, kao i u samom opredmećenju filmskih isečaka korišćenjem tradicionalne tehnike – ulja na platnu. Posredi je tzv. postdigitalni umetnički gest koji obuhvata digitalno, ali u svojoj poslednjoj fazi uključuje i materijalnost. Ovakvim postupkom autor citira prošlost sa ciljem preispitivanja današnjice, transponuje lično poimanje istorijskih činjenica, i finalno dovodi do opredmećivanja nanoseći tanke slojeve boje. Pod uticajem pojmova kao što su aura, aproprijacija, postprodukcija, intertekstualnost, dekonstrukcija i otvoreno delo, kao i poststrukturalističke kritike autorstva, nastaju polisemički radovi, presvučeni velom misterije, čiji se sadržaj odlikuje monohromatskom, prigušenom i donekle anemičnom paletom.
Polazna osnova u istraživačkom radu umetnika Veljka Vučkovića, autora izložbe “Ćutke postavljeno pitanje”, jeste bavljenje temom autentičnosti i njenog prevazilaženja, odnosno odbacivanjem originalnog kao uslova u savremenom stvaralaštvu.
Mišljenje autora je da, pre svega danas, sa sigurnošću možemo reći da prirodu savremene umetnosti odlikuje obrađivanje već postojećih modela i kulturnih produkata koji funkcionišu kao polazne tačke za buduće umetničke radove, kao i da je izrađivanje sopstvenih dela na osnovu već postojećih formi svojstveno današnjoj umetnosti, čime dolazi do iščitavanja, tumačenja, reprodukovanja, pa čak i do potpunog prisvajanja. Pojednostavljeno govoreći, pre je u pitanju reorganizovanje nego puko stvaranje, čime originalnost nije dovedena u pitanje jer je kriza autentičnosti prevaziđena upravo jednostavnim napuštanjem tog istog principa.
Pribegavajući ideji vodilji da je reprodukcija postala suštinski element kojim se umetnici služe, u svom dosadanjem istraživanju slikarskog medija Veljko Vučković se bavi problematikom korišćenja filmskih fragmenata kao početnih tačaka u radu. U slučaju izložbe “Ćutke postavljeno pitanje” u Galeriji Doma omladine Beograda, reč je o zamrznutim isečcima iz tri, pretežno politička, filmska ostvarenja nastala tokom prelaska iz šezdesetih u sedamdesete godine prošlog veka – Istraga o besprekornom građaninu (1970) režisera Elija Petrija (Elio Petri), kao i Z (1969) i Stanje opsade (1972) režisera Koste Gavrasa (Costa Gavras). Dok su u fimu Elija Petrija glavne teme korupcija i moć prikazane kroz postupke glavnog policijskog inspektora kojeg tumači Đan Marija Volonte (Gian Maria Volonté), Z i Stanje opsade su, sa druge strane, nastali po istinitim društveno-političkim događajima, Z na osnovu ubistva grčkog političara, a Stanje opsade po otmici i ubistvu američkog obaveštajca.
„Arheološki” pristup autora ogleda se u pažljivom biranju subjekata koji služe kao modeli, pri čemu dolazi do upijanja vizuelnog podatka odnosno filmske DNK, pretresanja, stavljanja pod kritičku lupu, podrobnog digitalnog preuređivanja i davanja novog života istom kroz korišćenje tradicionalne tehnike – ulja na platnu. Nastale zahvaljujući mogućnostima i pogodnostima koje tehnologija nudi, ove montažne slike, presvučene velom misterije, emituju sadržaj koji se odlikuje monohromatskom, prigušenom, donekle anemičnom paletom i blago zamagljenom obradom. Kao rezultat, samim prelaskom iz pokretnog u statični medij, dolazi do oprisutnjivanja odsutnog, obnove i citiranja prošlosti sa ciljem aktualizovanja današnjice, kao i lične transpozicije istorijskih činjenica, a samim tim i do opredmećenja u vidu tankog sloja boje nanete na platno. Procesi promišljanja i nastajanja su pod uticajem pojmova kao što su aura, aproprijacija, postprodukcija, intertekstualnost, dekonstrukcija i otvoreno delo, kao i poststrukturalističke kritike autorstva. Moguće je napraviti i paralelu između postupka pravljenja slika i samih naslova gore pomenutih filmova jer zaista dolazi do okupacije vizuelne materije, opsade, a potom i do istrage.
Radovi iz ovog ciklusa nastali su tokom doktorskih studija na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu, pod mentorstvom vanr. prof. dr Ivana Grubanova.
Veljko Vučković rođen je 1994. u Gornjem Milanovcu. Završio je master studije primenjenog slikarstva na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu u klasi profesora Nikole Božovića. Trenutno je na doktorskim studijama na istom fakultetu. Učestvovao je na sedamdeset kolektivnih izložbi u zemlji i inostranstvu i četrnaest puta je izlagao samostalno. Dobitnik je nagrade Momčilo Moma Marković za najbolji crtež malog formata, nagrade Niš Art Fondacije i pohvale žirija na 14. Međunarodnom bijenalu umetnosti minijature u Gornjem Milanovcu.
