Izložba slika Miodraga Rogića, jednog od najznačajnih srpskih umetnika našeg vremena, se otvara u sredu, 31. maja 2017. godine u 19 časova u galeriji ULUS. Ova izložba se realizuje kao deo novoustanovljene prakse da se svake godine jednom istaknutom umetniku u jednom od izlagačkih prostora ULUS-a organizuje izložba. Rogićeva umetnička istraživanja dešavaju se u grafici, slici i crtežu a u galeriji ULUS publika će imati priliku da vidi slike nastale u poslednjih pet godina. Ovaj stvaralac je odnegovao nov vid figurativnih usmerenja u savremenoj srpskoj umetnosti. Opredeljujući se za krajnju esencijalnost predstavljenog prizora, on stvara jednostavne kompozicije uprošćene u svojoj osnovnoj strukturi.
Aktovi, portreti i šematizovane mrtve prirode likovni su rekvizatarijum kompozicija, a linija i površina su njihovi konstitutivni elementi. Njegovo delo oslobođeno je literarne potke jer on uspeva da običan, banalan motiv preobrazi u novu stvarnost, stvarnost u kojoj figura, predmet ili pejzaž imaju autentičnu likovnu znakovnost.
O značaju njegovog delu, u tekstu u katalogu izložbe pisao je istoričar umetnosti Boško Stepanović, koji je između ostalog, istakao: „Kada se sagleda Rogićevo delo koje se razvija više od pola veka, zaključak je da se on vrlo malo menjao i tematski i karakterno u umetničkom smislu, ali da je svaka promena bila povezana sa produbljivanjem likovnih vrednosti bez odstupanja od osnovnog formalnog stava. Njegova likovna poetika na prvi pogled kao da je slepa na vreme pa ipak na suptilan način krije iskre ''milenijumskog nasleđa'' evropske umetnosti, od asirske Umiruće lavice, Đota i Vizantije do Matisa. Isto tako nepokolebljivo, Rogić je ostao pri uverenju da umetnost ne treba da bude u službi sociologije, politike ili vlastite mitologije, kao što se to danas prećutno priželjkuje, već da je dužnost umetnika da se na racionalan način bavi smislom postojanja i stvaralaštva. U tom pogledu, umetnost je po njemu uvek reprezentativna i sa određenim značenjem, a figura i uopšte predmetni svet omeđeni klasičnim žanrovskim sistemom (akt, mrtva priroda, portret) ostali su svojevrsna strast.
Sredstva kojima iskazuje likovni govor su minimalna i suštinski povezana sa njim: belina, svetlost, prostor, linija... Ona iskazuju predstave u kojima gotovo ne postoji naratološki ili nekakav nametljiv simbolički splet ideja. Portreti su univerzalni i arhetipski, figure muškaraca i žena predstavljeni bez strogih mimetičkih pravila na lucidan i maestralan način oličavaju hirurški precizno izvedene modele, a mrtve prirode pronicljivo prikazuju postojanost, red i ravnotežu likovnog univerzuma. U takvim slikama likovni govor upijamo prosvetljujuće i opojno.“
Biografija: Profesor na Fakultetu likovnih umetnosti od 1961. do 1988. Izlagao crteže, slike i grafike. Član ULUS-a.
Dobitnik nagrada za grafiku i slikarstvo Oktobarskog salona, Oktobarske nagrade grada Beograda, nagrade na Jesenjoj izložbi ULUS-a, nagrade Veliki pečat Grafičkog kolektiva, nagrade za životni doprinos grafičkoj umetnosti, kao i “Politikine” nagrade za likovnu umetnost.
Do danas priredio 27 samostalnih izložbi u Beogradu.
Izložba traje do 13. juna 2017.
Radno vreme: ponedeljak – subota od 10 do 20 časova.
