Za četvrti rođendan MUZEJ ZEPTER belom bojom simbolično zatvara poredak crveno/belo/plavo - znak srpske zastave. U Geteovom učenju o bojama bela boja simbolizuje svetlost, u narodnoj tradiciji vezuje za nedužnost, a u pojednim kulturama i smrt. U religioznoj simbolici označava zračenje Boga i svetaca, čistu radost, duhovnu čistotu. U modernom dobu novi početak, prazninu ali i moć.

BELA boja sve povećava - crni i beli krug iste veličine ostavljaju utisak da je beli veći, te je tako podstakla verovanje da donosi plodnost i moć, sreću i dobitak, živahni duh preobražaja koji će se u hrišćanstvu pretvoriti u belog goluba moćni simbol Duha Svetoga.

BELA kao i crna, važi za asketsku boju. Nose je kraljevi i crkveni dostojanstvenici da bi ukazali na poziciju nedodoirljivosti i moći vladanja drugima. Njen simbolički raspon je veliki: Nežna, ženstvena boja čistote i pravde, predaje ali i agresivna i surova kao i velika zaslepljujuća prostranstva polarnih predela, koja predočavaju svu surovost praznine i ništavila. Taj nihilistički aspekt bele i crne - boja koje nisu u spektru i nalaze se na dvema krajnim tačkama kolorističkog niza - najmoćnije je predstavio velikan ruske avangarde Maljevič.

Ogledajmo se u BELINI da nas ne proguta TAMA.

U NOVOM PROSTORU, kako smo nazvali prostor za povremene izložbe, u toj blini prizivaju dela: Aleksandra Tomaševića, Ane Bešlić, Bore Iljovskog, Božice Rađenović, Đorđa Ivačkovića, Gordana Nikolića, Gordane Jocoć, Katarine (Vuksanović) Alempijević, Ksenije Divljak, Leonida Šejke, Marije Jovanović, Marka Čelebonovića, Milana Štaševića, Miodraga B: Protića, Miodraga (Dragana) Rogića, Mladena Josića, Radomira Damjanovića DAmjana, Slavoljuba Vave Stankovića, Slobodana Trajkovića, Stefana Mirosavića, Stojana Ćelića, vere Božičković Popović, Vere Stanković.