Koncept i režija: Nela Antonović; autor muzike: Predrag Radovančević; dramaturg: Dragan Grbić; kostimi i rekvizite: Anđelija Marković; scenografija: Nikola Nikolić i Anđelija Marković; video art: Lidija Antonović ANT; izvode: Ana Bastać, Dubravka Subotić, Predrag Radovančević Ivan Milenković- Macaco (Capoeria), Lidija Antonović (kamera), Marina Bukvički.
Scena kao prostor istraživanja, grešaka, napredovanja, rada na sebi, arena u kojoj se može postati nevidljiv, zatrpan đubretom, hvaljen, uplašen ili srećan. Padamo da bi se digli. Lepota leptira zaboravlja ružnu gusenicu iz koje je nastala, baš kao što je svako delo u procesu nastajanja. Osvetljavamo da bi opazili. Ogledamo se da bi videli. Providni smo…Ova predstava je posvećena otvaranju “nove televizije Oktagon” koja prati savremenu umetnost na planetarnom nivou.
Teatar MIMART za ovu predstavu dobio statuu na fetivalu CHALANCHI u San Marinu gde je, a učestvovao je i na festivalima FIAT i INFANT.
“...izeveli su fragmentarno scensko delo, komad koji je i mračan, apokaliptičan, opominjući, ironičan i autoironičan. Priča ispričana i nagoveštena telom i pokretima – o traganju, identitetu, biću, postojanju, pronalaženju… Komad izbudljiv, zahtevan za gledaoca, povremeno hermetičan, ali I invetivan I facinantan u određenim delovima (kapuera pokreti, ples iz udaraljke, ples u mreži)…”
(Jelena Jovanović: Oktagon 25, Time Out, maj 2009)
9. novembar u 20h /Velika sala SKC-a
