Književno veče SAVREMENI KLASICI, promocija romana Lasla Vegela Nesahranjena prošlost i Slobodana Šnajdera Doba mjedi, održaće se u petak, 24. septembra u 20 časova u Cafe brod Zeppelin, Novi Sad. U programu učestvuju: Laslo Vegel i Slobodan Šnajder, autori, Vladislava Gordić Petković, književna kritičarka, Želimir Žilnik, reditelj, Radoslav Petković, pisac, Đorđe Randelj, urednik festivala. Nesahranjena prošlost je autobiografski i autofikcijski roman Lasla Vegela koji obuhvata (nedostajuću) istoriju triju generacija. Uvodi nas u jedan provincijski, manjinski, plebejski svet u kojem porodične istorije govore o „nesahranjenoj”, što će reći – proneverenoj, otetoj prošlosti u kojoj se istorija svake generacije silom prekida. Protagonisti romana su zapravo migranti istorije.
Laslo Vegel (Végel László) - prozni i dramski pisac, esejista, rođen je u Srbobranu 1941. godine. Studirao je mađarski jezik i književnost na Univerzitetu u Novom Sadu, i filozofiju na Univerzitetu u Beogradu. Bio je član redakcije novosadskih časopisa Uj Symposion i Polja, zagrebačkog Prologa; glavni urednik novosadske Tribine mladih; urednik kulturnog dodatka lista Magyar Szó; dramaturg Televizije Novi Sad; stalni pozorišni kritičar lista Politika; koordinator novosadske kancelarije Fonda za otvoreno društvo. Objavio je na srpskom jeziku dela: Memoari jednog makroa (1969); Dupla ekspozicija (1983); Pareneza (1985); Odricanje i opstajanje (1986); Abrahamov nož (1987); Ekhartov prsten (1990); Život na rubu (1992); Vitgenštajnov razboj (1994); Velika srednje-istočno-evropska gozba stupa u pikarski roman (1996); Bezdomni eseji (2002); Eksteritorium (2002); Ispisivanje vremena, u međuvremenu (2003); Judita (2006); Priče iz donjih predela (2011); Neoplanta ili obećana zemlja (2014), Ispisivanje vremena, u međuvremenu (2014); Ispaštanje, ili priče iz donjih predela (2016); Balkanska lepotica ili Šlemilovo kopile (2017); Novosadski dnevnik 1991―2016 (2018). Dobitnik je mnogobrojnih nagrada u zemlji i inostranstvu. Redovni je član Mađarske akademije Sečenji za književnost i umetnost.
Šnajder- DOBA MJEDI - Ova je knjiga jedan od onih retkih, dragocenih evropskih romana koji sažimaju cele epohe, te kao takva teško će danas naći premca. - Cornelius Hell, Ö1, Ex libris
Slobodan Šnajder (Zagreb, 8. jul 1948) je istaknuti, međunarodno izvođeni i objavljivan hrvatski dramski pisac, prozaista, teoretičar i publicista. Diplomirao je filozofiju i anglistiku na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Bio je suosnivač i urednik teatrološkog časopisa Prolog, te urednik edicije izdavačke kuće Cekade (Centar za kulturnu djelatnost omladine, Zagreb). Novele, eseje i pozorišne komade objavljuje od 1966. godine. Od januara do juna 1993. bio je kolumnista dnevnika Glas Slavonije (Početnica za melankolike), a od 1994. do 2013. riječkog Novog lista (Opasne veze). Izbor političkih kolumni koje je pisao u riječkom Novom listu od 1994. do 1999. objavio je u knjizi Kardinalna greška, a od 1999. do sredine 2004. u knjizi Umrijeti pod zvijezdom. Kolumne, kao i drame, imaju svojih poštovaoca i oponenata. Od 2001. do 2004. bio je ravnatelj Zagrebačkog kazališta mladih. Čest je saradnik 3. programa Hrvatskoga radija. Svoj prvi roman Morendo objavio je 2012. U januaru 2010. za crnu komediju Enciklopedija izgubljenog vremena dobio je priznanje za najbolji dramski tekst inspirisan djelom i životom Danila Kiša, na osnovu takmičenja Kraljevskog pozorišta Zetski dom sa Cetinja, objavljenog na cjelokupnom prostoru bivše Jugoslavije. Dobitnik je Gaveline nagrada za dramu (SFRJ) i trostruki Držićeve nagrade (RH). Dobio je počasni doktorat Univerziteta za audiovizuelne umjetnosti ESRA sa sjedištem u Skoplju 2011. godine. Dobio je 2016. regionalnu nagradu Meša Selimović (Tuzla) za roman Doba mjedi.
