Sofoklova „Antigona”, četvrta knjiga u ediciji „Hronos”, upravo je objavljenа u izdanju Stubova kulture. Kao i prethodne starogrčke drame objavljene u ediciji Hronos (Eshilov „Orest“, Sofoklov „Car Editp“ i Euripidove „Bahantkinje“), „Antigonu“ je prevela Gaga Rosić.
Sofokle je napisao ovu tragediju 442. ili 441. godine pre nove ere. U njoj se Antigona suprotstavlja Kreontu, odlučivši da prenebregne njegovu zabranu da sahrani brata Polinika, koji je udario na rodnu Tebu. Žena ustaje protiv muškarca, i protiv vladara. Usuđuje se, u ime večnih, božanskih zakona, da prekrši ljudske zakone sile i vlasti, zbog čega biva kažnjena. Ali još surovije će biti kažnjen njen sudija, čime se zatvara krug hibrisa, čovekovog prekoračenja određenih granica i njegovog zalaženja u božje atare, nakon čega sledi neminovna kazna.
Ritam prevoda, oslobođen podele na činove i pojave, spontani je izraz lične potrage prevodioca za Antigonom, književnim likom koji živi i fascinira već dve i po hiljade godina, za Antigonom koja vekovima korača svetskim pozornicama, pronoseći svoju vrlinu i prkoseći ljudima.
