Prvi Aprilski susreti održani su 1971. kao Festival proširenih medija. Umesto očekivanog populističkog koncepta zadovoljavanja osnovnih studentskih potreba za zabavom SKC je ustanovio nov i savremen pristup kulturnoj produkciji, u okviru kojeg je, pored gostovanja umetnika po pozivu i javnih debata, definisana i sintagma „prošireni mediji” kao jedan od najvažnijih segmenata “Aprilskih susreta.
Festival na kojem su nastupali svetski priznati umetnici poslužio je kao osnova za sve današnje umetnike koji se bave proširenim medijima ili kako se to još može reći novim medijima kao što su performans, video umetnost, instalacija, digitalna umetnost, mail art...
Na Aprilskim susretima nastupali su Djina Pane, Ana Mendieta, Džozef Bojs, Bil Vajola, Džozef Košut, Frako B... a krucijalna grupa naših umetnika koji su sedamdesetih bili prvi u formiranju onoga što će današnje generacije na ovaj ili onaj način slediti jesu Marina Abramović, Raša Todosijević, Era Milivojević, Neša Paripović, Zoran Popović, Gera Urkom kao i mnogi drugi.
Gotovo enciklopedijskog značaja jeste i čuvena rečenica Brace Dimitrijevića (rad koji je bio postavljen ispred SKC-a kao ploča) „Ovo može biti mesto od istorijskog značaja” jer je SKC zaista postao i ostao “mesto od istorijskog značaja”.
Ovogodišnji Festival trajaće od 1. do 4. aprila i kao i svake godine obeležiće ga gostovanje brojnih domaćih i inostranih umetnika.
Kao što je to uvek bivalo ponovo će se pomeriti određene granice i predstaviće se neki segmenti umetničkog delovanja koji kod nas još nisu bili viđeni.
