Monografija koja svedoči o najmarkantnijim događajima, predstavama i stvaraocima koji su odigrali ključnu ulogu u formiranju do danas prepoznatljivog stava JDP-a prema teatarskoj umetnosti. Tokom cele ove godine Jugoslovensko dramsko pozorište je premijernim izvođenjem Cankarevog Kralja Betajnove u režiji Milana Neškovića, ali i drugim svojim premijerama, važnim inostranim gostovanjima i programa proslavljalo 70 godina postojanja, a pred sâm kraj 2018. iz štampe je izašla monografija posvećena dosadašnjoj istoriji jednog od naših najznačajnijih i umetnički najreprezentativnijih teatara.
Studija publikovana u monografiji ne prati detaljno povest JDP-a nego se fokusira na najmarkantnije događaje iz istorije, a presvega na stvaraoce koji su odigrali ključnu ulogu u formiranju do danas prepoznatljivog stava Jugoslovenskog dramskog pozorišta prema teatarskoj umetnosti – od rešenosti Bojana Stupice da otvori prostor za ozbiljna teatarska istraživanja i profesionalizaciju procesa rada na predstavama, preko Milana Dedinca koji je Pozorištu zauvek darovao duh modenizma, do pečata koji je fizionomiji JDP-a dao Jovan Ćirilov. U knjizi je publikovan i dosadašnji repertoar ovog teatra, popisani su najznačajniji datumi iz njegove istorije, a monografiju krase i fotografije koje svedoče o najblistavijim njegovim pretstavama.
Monografiju su priredili Maja Medić i Aleksandar Milosavljević, bogatu dokumentaciju i teatrografiju je za ovu priliku obradila Dr Jelena Kovačević, a urednik izdanja je Gorčin Stojanović, umetnički direktor Pozorišta.
