52. Beogradske muzičke svečanosti BEMUS u organizaciji Centra beogradskih festivala ove godine se održavaju od 1. do 13. novembra, i ukoliko to epidemiološke prilike budu dozvolile, ljubitelji i poštovaoci umetničke muzike će imati mogućnost da čuju izuzetne umetnike iz sveta, kao i izvrsne muzičare i orkestre iz naše zemlje. Ovogodišnji BEMUS, pod umetničkim rukovodstvom Bojana Suđića, planira izuzetne događaje, a jedan od njih je Gala koncert Marije Guljegine, čuvenog dramskog soprana koju mnogi nazivaju „kraljicom opere“, a koja sa najlepšim arijama nastupa 3. novembra u 19.30 časova u Operi i teatru Madlenianum, u pratnji Orkestra Madlenianuma i pod dirigentskom palicom maestra Dejana Savića. BEMUS se realizuje pod pokroviteljstvom Sekretarijata za kulturu grada Beograda, a podršku je pružilo i Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije.
Ne čudi što Mariju Guljeginu nazivaju „sopranom koji odoleva testu vremena” jer njen raskošan glas tako ubedljivo prenosi muziku i dramu na brojnim solističkim koncertima širom sveta. Kritičari je smatraju vodećom Toskom decenije, dok Mala knjiga operskih pevača navodi: „Glamurozno prisustvo Guljegine na sceni u skladu je sa njenim svetlim i moćnim tonom koji nikada ne prerasta u oštar, što je čini jednom od najistaknutijih soprana njene generacije.” Publika Opere i teatra Madlenianum će imati prilike da uživa u najlepšim arijama i uvertirama uz muziciranje vrhunskih muzičara.
Marija Guljegina je jedina ostvarila naslovne uloge u 16 novih produkcija u Milanskoj skali, među kojima su Manon Lesko, Toska, Dva Foskarija, Bal pod maskama, Magbet, itd. Od 1991. godine Guljegina je imala više od 165 nastupa u Metropoliten operi u Njujorku i to u naslovnim ulogama opera Aida, Turandot, Toska, Norma, Adrijana Lekuvrer, Magbet, Nabuko, Andre Šenije, Pikova dama, Kavalerija rustikana, Sly i druge. Nastupala je i sa našim Željkom Lučićem kao Ledi Magbet i kao Toska u Metropoliten operi. „Kraljica opere“, kako je kritičari nazivaju, često nastupa u svim značajnim operskim kućama širom sveta, među kojima su i Bečka državna opera, Marinski teatar, Bavarska državna opera, Nemačka opera Berlin, Teatar Liseo, Kovent Garden, Opera Bastilja, Teatar Kolon, Boljšoj teatar i drugi.
„Ruski sopran sa Verdijem u venama“ dobitnica je brojnih priznanja i nagrada, uključujući nagrade „Pučini“ 2009. godine za najbolje izvođenje Pučinijeve opere, „Đovani Zenatelo“ za svoj prvi nastup u Veronskoj Areni, „Marija Zamboni“ zlatnu medalju, 1999. godine nagradu na festivalu u Osaki, 2001. godine nagradu „Belini“, nagradu za umetnost (Arte e Operosita nel mondo) u Milanu i mnoge druge. Za svoj društveni angažman od strane ruskog patrijarha Alekseja nagrađena je „Ordenom svete Olge“, najvišim ordenom Ruske pravoslavne crkve. Guljegina je počasna članica odbora Međunarodnog paraolimpijskog komiteta, kao i globalna ambasadorka dobre volje Unicefa.
U njene skorašnje uspehe svrstavaju se nove produkcije među kojima su Sicilijanska večernja, Bal pod maskama i Sila sudbine u Marinski teatru, Turandot u Teatru Verdi u Salernu, turneja u Šangaju i Japanu sa teatrom Petruceli iz Barija, kao i trijumfalni solistički nastup u Karnegi holu u Njujorku i turneja sa samostalnim koncertima u Rusiji i Belorusiji. Takođe, svetla tačka u njenoj karijeri je i uloga Mini u operi Devojka sa zapada na otvaranju 65. festivala Pučinija.
Nakon osvajanja titule najboljeg dramskog soprana u italijanskom repertoaru, Guljegina je konačno debitovala u Vagnerovom repertoaru, i to na opšte oduševljenje kritičara kao Kundri u operi Parsifal koju je izvela pod dirigentskom palicom Valerija Gergijeva u Marinski teatru i Konstantina Trinksa u Sofijskoj nacionalnoj operi.
Njeni predstojeći angažmani uključuju razne solističke nastupe, kao i izvođenja opera Turandot i Toska u Marinski teatru. U sezoni 20/21, Guljegina će takođe debitovati u ulozi Kostelinčke u operi Jenufa u Marinski teatru i Kraljevskoj koncertnoj dvorani u Amsterd.
Dejan Savić (1957), istaknuti srpski umetnik, diplomirao je dirigovanje na Fakultetu muzičkih umetnosti u Beogradu, a stekao zvanje Magistra dirigovanja na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, kao prvi u istoriji ove visokoškolske ustanove. Glavni je dirigent Beogradske opere i baleta od 1993. a direktor Opere i baleta od 2001 – 2004. godine. U isto vreme je muzički rukovodilac Kamernog orkestra PRO CLASSICA, kao i renomiranog Mešovitog hora Braća Baruh, osnovanog 1879. godine. Od 1989. do 1992. bio je umetnički direktor Niškog simfonijskog orkestra, a od 1993. do 1995. godine umetnički rukovodilac Kamernog ansambla PRO MUSICA, najstarijeg u Jugoslaviji. Od 2005 – 2007. godine, Dejan Savić je, kao prvi i do sada jedini muzički umetnik u 150 godina dugoj istoriji ove ustanove, bio Upravnik Narodnog pozorišta, da bi se 2007. godine vratio na mesto direktora Opere gde od 2010. godine deluje kao Glavni dirigent pozorišta. Već 2012. godine vraća se na mesto Upravnika Narodnog pozorišta, gde ostaje do 2018. godine, beležeći izuzetne umetničke i poslovne rezultate.
Sa svojim horom kao i drugim horovima kojima je dirigovao, sudelovao je na brojnim uglednim međunarodnim horskim festivalima, osvajajući mnogobrojne nagrade i priznanja (Gorica i Peskara, Italija, Kardica, Grčka, JHS Niš, Mokranjčevi dani u Negotinu i dr.)
Kao dirigent a takođe i sa svojim ansamblima Dejan Savić je gostovao u Grčkoj, Izraelu, Bugarskoj, Holandiji, Nemačkoj, Rumuniji, Irskoj, Rusiji, SAD, Kini, Koreji, Francuskoj, Gruziji, Italiji, Austriji, Švajcarskoj, Španiji i dr. nastupajući sa mnogim uglednim orkestrima i operskim kućama Evrope, Amerike i Azije.
Savić je delovao kao stalni gost-dirigent Simfonijskog orkestra i Hora Grčkog radija (ERT). Njegova pedagoška karijera podrazumeva profesorski angažman na nekoliko Muzičkih akademija u zemlji i inostranstvu kao i niz majstorskih kurseva u više evropskih zemalja, koje održava i danas. Učestvovao je u radu više znamenitih međunarodnih konkursa i takmičenja, kako u zemlji, tako i u inostranstvu. Sarađivao je sa nekima od najvećih imena sveta muzike širom planete. U više zemalja snimao je za Radio i TV, a realizovao je i više trajnih snimaka, LP izdanja, audio kaseta, kompakt i DVD diskova u izdanju PGP RTS i drugih kompanija. Nosilac je brojnih domaćih i inostranih nagrada i priznanja, između ostalih Zlatnog beočuga, Vukove nagrade, Srebrne zvezde Italijanske republike, Zvezde Reda Malteškog krsta i dr.
Photo: Petra Stadler
