U izdanju Agencije „Čubrilo“ i SPLASH d.o.o. Zemun, nedavno je objavljena monografija „Restoran ŠARAN – 1896-2016“ povodom 120 godina kontinuiranog rada jednog od najčuvenijih restorana u Zemunu, ali i u celom Beogradu, jer, svako će se složiti, malo je onih koji nisu čuli, a velika većina i bila u „Šaranu“, na zemunskom keju, na samoj obali Dunava. U luksuznom pakovanju, povezu i štampi, na 92 strane, uz obilje fotografija iz arhiva uglednih zemunskih porodica, zatim iz lične umetničke arhive jednog od najpoznatijih zemunskih likovnih umetnika fotografije, Đorđa Čubrila, i novih, nastalih namenski za potrebe monografije, čiji su autori upravo Đorđe i njegov sin, Nikola Čubrilo, ova knjiga u dobroj meri nadmašuje domete sličnih kod nas (za pitati se, zapravo, jeste, da li uopšte postoji monografija nekog od restorana u našoj zemlji) i svakako se približava svetskim standardima.
Po želji sadašnje vlasnice „Šarana“, Jasmine Vekić, koja je idejni tvorac i poručilac knjige i koja je želela da njeni čitaoci, ali i gosti, najpre saznaju gde su, monografija počinje kratkom istorijom Zemuna. Odgovorom na to pitanje (Gde ste, ili:iz istorije Zemuna), na prvim stranicama, autorka teksta, Zemunka, Elizabeta Arsenović, urednica na Radio Beogradu, uhvatila je Arijadninu nit cele priče o „Šaranu“ i u istorijskom, ali i geografskom (A sve je to zbog Dunava, ili: geografija duha), pa i emocionalnom kontekstu (...I zato što se Dunav rimuje sa ljubav, ili:hemija duše), sve do opisa sadašnjeg enterijera, gastronomske ponude i turističkih manifestacija koje se odvijaju u restoranu (Kako se more ulilo u Dunav – Dani Hvara u restoranu Šaran i A kako se gardoški breg oslonio na Bujsko brdo – Dani Istre u restoranu Šaran). Vešto se igrajući narativnom formom, autorka teksta prepliće istoriju i bajku, faktografiju i književnost (...Pa baš kao u bajci o zlatnoj ribici, koja može biti i šaran, što da ne; Tri želje, a prva je neizgovorena, samo sećanje; Ispunjenje želja, uz pomoć smelosti, upornosti i ljubavi...kao u svim bajkama), vodeći priču o „Šaranu“, ali i o Zemunu i Zemuncima, Dunavu i Gardošu, do srećnog kraja (I, gde ste – ili:srećan kraj).
