Žiri u kategoriji srpskog takmičarskog programa zasedao je u sastavu: Mladen Đorđević, Dejan Zečević, Ivan Mandić. Nagradu za „najbolji srpski dugometražni dokumentarni film“ ravnopravno dele dva filma „Pismo ocu“, Srđan Keča i „Biba struja“, Dušana Čavića i Dušana Šaponje.
„Pismo ocu“, Srđan Keča
Obrazloženje: Autentičan i umetnički zaokružen film talentovanog i hrabrog autora koji u intimnom tonu dotiče važne događaje iz zajedničke prošlosti, bivajući suptilan i snažan u isto vreme. Tematika koju film pokreće i snažne emocije koje autor smelo deli sa publikom često prete da se otrgnu kontroli ali autor znalačkom i diskretnom upotrebom filmskih sredstava uspeva da ostane u granicama koje je sam postavio. Film zrači iskrenošću i suočavanjem, na način koj je lak i neposredan kao da je kamera olovka u ruci autora.
„Biba struja“, Dušana Čavića i Dušana Šaponje
Duhovit i istinit portret jednog čoveka i jednog fenomena, njegovih moći, stremljenja i nemoći. Intrigantan, diskretan u posmatranju, osetljiv za ljudske porive, ponekad manipulativan ali uvek zabavan, film slavi malog čoveka u nama i velike moći ljudskih težnji kojima raspolažemo. Sa istančanin nervom za dokumentarni žanr, ovaj film postavlja na visok nivo sve svoje kinematografske aspekte, nudeći se publici kao praznik za oči i uši. Film koji potvrđuje da dokumentarni film može biti bioskopska atrakcija.
Posebno priznanje žiri je dodelio filmovima:
„Lice revolucije“, Vladimira Milovanovića
Film modernog izraza koji beskompromisno uvodi na scenu aktere i događaje iz nedavne burne prošlosti. Film često uspeva da od pamfletskog izraza sa kojim se stalno poigrava stvori svesni estetski sistem nalik onom u avangardnim filmovima i tako se, uglavnom uspešno, distancira od zamke banalnog.
„S Fidelom do kraja“, Gorana Radovanovića
Film o svakodnevnom životu u političkom i društvenom sistemu koji kao daleki eho pokušava da prizove nekadašnji revolucionarni naboj odiše jednostavnošću i humorom. Oko kamere ujedno je i oko autora – pronicljivo, strpljivo, puno saosećanja i širom otvoreno za sva značenja i onda kada se nameće besmisao i onda kada su ta značenja, tako karakteristično za ljudsku egzistenciju, suprostavljena.
Žiri FIPRESCI Srbija na BELDOCS-u 2012 u sastavu Saša Radojević, Andrej Klemečić i Radmila Đurica, dodelili su nagradu za najbolji film festivala
„Pećina zaboravljenih snova“, u režiji Wernera HERZOGA
Obrazloženje: Izuzetno ostvarenje skromnim i intimnim korišćenjem 3D kamere u cilju sofisticiranog prenošenja taktilnog utiska fantastičnog prostornog aspekta materijala praistorijske umetnosti koji se nalazi u pećini Šove u Francuskoj.
FIPRESCI nagrada za najbolji film u međunarodnom takmičarskom programu dodeljuju filmu Tatiana Hueza za ostvarenje „Najmanje mesto na svetu“
Obrazloženje: Nenametljiv portret kolektivnog pamćenja, fantastični vizuelni i epski a pre svega filmski pristup pričama preživelih dvanaestogodišnjeg rata u gradiću Cinkuere.
Žiri ogranka međunarodne federacije filmskih kritičara FIPRESCI Srbija u sastavu: Maja Volk, Dragan Jovićević, Marina Đurašković, dodelili su nagradu za najbolji film ostvarenju
„Pismo ocu“ reditelja Srđana Keče
Obrazloženje: Za čist dokumentarni jezik kojim je oslikana uzbudljiva autentična priča o jednom vremenskom razdoblju, kroz arhetipsku vizuru odnosa oca i sina.
Nagradu za najbolje snimljen film dodelio je žiri u sastavu: Đorđe Nikolić, Vladislav Lašić i Nikola Stanković filmu „Najmanje mesto na svetu@
